به علت عدم آگاهی از درصد سبز شدن و قوه نامیه بذرها، گونه های پهن برگ بومی ایران نظیر بلوط، زبان گنجشک، افرا، نمدار و سایر گونه ها معمولآً با تراکم بیشتری کاشته میشوند.
بنابراین اغلب نهالها لاغر و از نظر رشد ارتفاعی و قطری نامناسب میباشند. چنانچه با تراکم کمتر نیز کاشته شوند بهعلت کاهش تولید نهال در واحد سطح مقرون بهصرفه نخواهند بود.
جهت دستیابی به یک تراکم آرمانی با داشتن تعداد مناسب نهال در واحد سطح و افزایش کیفی نهالها، طرح حاضر بهروش آماری بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و چهار تیمار وزنی در سه سال متوالی اجرا گردید.
تیمار براساس تفکیک گونه عبارتند از:
بلوط(500، 650، 800 و 950)، نمدار(100،120،140 و160)، افرا(40 ،55،70 و85) و زبان گنجشک(50 ،65 ،80 و 95)گرم در متر مربع. سطح هر پلات معادل3 متر مربع (50/2×20/1) متر بوده است.
ابتدا وزن صد دانه بذر گونههای فوق الذکر تعیین و پس از توزین بذرها هر تیمار در هرپلات پنج ردیف بذر کشت گردید که دو ردیف کناری بهعنوان بافر و فقط سه ردیف وسط هر پلات بهعنوان نهالهای مورد ارزیابی, تعیین گردیدند.
فاصله بین ردیفها 20 سانتیمتر و فاصله بین پلاتها و تکرارها 30 سانتیمتر بوده است. این طرح جهت دو فصل کاشت بهاره و پاییزه پیشبینی شده بود که طبق بررسیهای بعمل آمده فصل کاشت بهاره اغلب ناموفق, ولی کشت پاییزه از موفقیت خوبی برخوردار بوده و کلیه اندازهگیریها و ارزیابیها براساس کشت پاییزه انجام گرفته است.
بررسیها نشان میدهند که اختلاف معنیداری از نظر آماری میان تیمارهای مختلف برای گونههای مورد آزمایش وجود ندارد. مناسبترین تراکم، کمترین مقدار در واحد سطح یعنی 500 گرم در متر مربع برای بلوط، 100 گرم در متر مربع برای نمدار، 40 گرم در متر مربع برای افرا و 50 گرم در متر مربع برای زبان گنجشک پیشنهاد میشود.
نسخه کامل مقاله در سایت موسسه جنگل و مرتع
